Toelichting bij COM(2001)46 - Meldingsformaliteiten voor schepen die aankomen in of vertrekken uit havens in de EG - Hoofdinhoud
Dit is een beperkte versie
U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.
| dossier | COM(2001)46 - Meldingsformaliteiten voor schepen die aankomen in of vertrekken uit havens in de EG. |
|---|---|
| bron | COM(2001)46   |
| datum | 07-02-2001 |
Bij de aankomst en/of het vertrek van een schip verlangen de autoriteiten vaak documenten en gegevens, onder meer betreffende het schip, de voorraden, de eigendommen van de bemanning, de bemanning en de passagiers. Dit zijn formaliteiten die schepen die een haven aandoen moeten vervullen.
In de mededeling van de Commissie COM(1999) 317 def. betreffende de ontwikkeling van de korte vaart i wordt erkend dat de formaten van de documenten die bij verstrekking van deze gegevens worden overgelegd van lidstaat tot lidstaat vaak aanzienlijk verschillen.
Het gebruik van verschillende documentformaten voor dezelfde of soortgelijke doeleinden maakt het zeevervoer, en vooral de korte vaart, een ingewikkelde zaak. Daarom adviseert de Commissie in haar mededeling dat 'De lidstaten van de EU uniforme formulieren voor aankomst en vertrek van een schip te accepteren, die gebaseerd zijn op de IMO FAL-formulieren 1, 3, 4 en 5, al naar gelang van toepassing' (punt 9.2.3 van de Mededeling en aanbeveling nr. 12 in bijlage I bij deze mededeling ).
De Vervoersraad heeft de Commissie in de resolutie van 14 februari 2000 inzake de bevordering van de korte vaart i de Commissie uitgenodigd voorstellen in te dienen voor een uniforme toepassing van IMO FAL-formulieren in de Gemeenschap (Resolutie van de Raad, punt 12b).
Ook het Europees Parlement was in de resolutie van 7 juli 2000 i inzake de mededeling van de Commissie van mening dat vereenvoudiging en stroomlijning van de administratieve formaliteiten en documenten bijzonder belangrijk zijn.
Inhoudsopgave
- De oplossing: Erkenning van standaardformulieren voor aankomende en vertrekkende schepen in de Gemeenschap
- Implementatie van de IMO FAL-formulieren in de lidstaten
- 1 Geen documenten vereist
- 2 IMO FAL-formulier ongewijzigd geaccepteerd
- 3 Nationaal formulier op basis van IMO FAL-formulier ingevoerd
- 4 IMO FAL-formulier nog niet geaccepteerd, de invoering is in beraad
- 5 IMO FAL-formulier wordt niet geaccepteerd; nationale formulieren blijven in gebruik
- Erkenning van gestandaardiseerde IMO FAL-formulieren in de Gemeenschap
- Opmerking over de IMO FAL-formulieren nrs. 2 en 6
- 1.1.1.1. Verklaring over de lading
- 1.1.1.2. Passagierslijst
De oplossing: Erkenning van standaardformulieren voor aankomende en vertrekkende schepen in de Gemeenschap
Vergemakkelijking van het zeeverkeer in het kader van de Internationale Maritieme Organisatie
Het Verdrag van de Internationale Maritieme Organisatie inzake vergemakkelijking van het verkeer ter zee (IMO FAL-verdrag) is ondertekend op 9 april 1965, en trad in werking op 5 maart 1967. Het verdrag is door de meeste lidstaten ondertekend. Het is meermalen gewijzigd, en zal in de toekomst hoogstwaarschijnlijk weer worden herzien.
De huidige situatie is zo, dat het verdrag onder meer adviseert tot gebruik door de nationale instanties van zes standaardformulieren die moeten worden ingevuld om de aankomst en het vertrek van een schip in/uit de haven te melden:
IMO Algemene verklaring (Formulier nr.
1),
IMO Verklaring over de lading (Formulier nr.
2),
IMO Scheepsgoederenlijst (Formulier nr.
3),
IMO Verklaring over de bezittingen van de bemanningsleden (Formulier nr.
4),
IMO Bemanningslijst(Formulier nr.
5), en
IMO Passagierslijst (Formulier nr.
6).
Volgens de beschikbare informatie i:
- accepteren 2 lidstaten het IMO-formulier met de algemene verklaring ongewijzigd,
- accepteren 7 lidstaten het IMO-formulier met de verklaring over de lading ongewijzigd,
- accepteren 5 lidstaten het IMO-formulier met de scheepsgoederenlijst ongewijzigd,
- accepteren 6 lidstaten het IMO-formulier met de verklaring over de bezittingen van de bemanningsleden ongewijzigd,
- accepteren 9 lidstaten het IMO-formulier met de bemanningslijst ongewijzigd.
Een aantal lidstaten aanvaardt niet alle IMO-formulieren, maar vraagt om invulling van nationale formulieren die soms op de FAL-formulieren lijken.
Tabel 1: Implementatie van FAL-standaardformulieren door de lidstaten van de EU
[zie origineel document voor tabel]
>RUIMTE VOOR DE TABEL>
Bron: CODISSSART / IMO 1998b, Bijlage
Code:
* Wordt als IMO FAL-formulier gekwalificeerd.
De Commissie heeft besloten haar voorstel op de IMO FAL-formulieren te baseren.
In het voorstel zijn de relevante bestaande IMO FAL-modelformulieren in detail weergegeven, omdat de Commissie het niet gewenst acht afzonderlijke formulieren te gaan gebruiken voor Europa voor hetzelfde doel als de IMO FAL-formulieren in de hele wereld worden gebruikt. Dat de Gemeenschap kiest voor de FAL-formulieren kan ook bijdragen tot een ruimere toepassing daarvan in hun modelformaat, hetgeen dan weer de administratieve procedures wereldwijd zal vergemakkelijken.
Voorgesteld wordt dat de lidstaten een aantal gemeenschappelijke gestandaardiseerde IMO FAL-formulieren accepteren, wanneer zij om op die formulieren te verstrekken gegevens vragen in het kader van de meldingsformaliteiten die een in een haven van de Gemeenschap aankomend of daaruit vertrekkend schip moet vervullen. De FAL-formulieren moeten dienen voor verstrekking van die gegevens in documentvorm en zullen volstaan om de aankomst en het vertrek van een schip te melden. In het voorstel worden de IMO FAL-formulieren nrs. 1, 3, 4 en 5 voor alle schepen en nr. 6 voor vrachtschepen voldoende geacht voor de respectievelijke formaliteiten:
* Verstrekking van gegevens over het schip (Algemene verklaring, formulier nr.
1);
* Verstrekking van gegevens over de scheepsvoorraden (scheepsgoederenlijst, formulier nr.
3);
* Verstrekking van gegevens over de bezittingen van de bemanningsleden (verklaring over de bezittingen van de bemanningsleden, formulier nr.
4);
* Verstrekking van gegevens over het aantal bemanningsleden en de samenstelling van de bemanning (monsterrol, formulier nr.
5);
* De schepen die ten hoogste twaalf passagiers mogen vervoeren (vrachtschepen), verstrekking van gegevens over de passagiers (passagierslijst, formulier nr.
6).
De lidstaten zullen geen andere soorten gegevens kunnen vragen dan de gegevens op de betreffende IMO FAL-formulieren, en ook geen andere documenten of formaten kunnen eisen om te voldoen aan die formaliteiten waarvoor de FAL-formulieren in dit voorstel bedoeld zijn. De lidstaten zullen ook de formulieren moeten accepteren die ondertekend zijn door de ondertekenaars van het IMO FAL-Verdrag.
Er lijkt geen enkele geldige reden te bestaan om de uniforme erkenning van de betreffende IMO FAL-formulieren te beperken tot de korte vaart of tot vlaggen van landen van de Gemeenschap. Het doel van de in havens van de Gemeenschap voor te leggen documenten is voor iedere activiteit en iedere vlag hetzelfde. Het IMO FAL-verdrag maakt evenmin onderscheid naar activiteit of vlag. Daarom stelt de Commissie voor om de richtlijn te laten gelden voor alle schepen die in havens in de Gemeenschap binnenlopen of daaruit vertrekken, ongeacht hun vlag of activiteit.
De lidstaten worden niet verplicht om formaliteiten in te voeren die nu nog niet behoeven te worden vervuld. Evenmin worden zij verplicht om alle gegevens te vragen die met de IMO FAL-formulieren kunnen worden verstrekt. Zij kunnen voor de vervulling van de betreffende formaliteiten echter niet vragen bijkomende informatie over te leggen.
Verder zijn de lidstaten ook vrij om met betrekking tot andere onderwerpen en formaliteiten op een andere wijze informatie te verlangen conform andere communautaire en/of internationale regels), voorzover die onderwerpen en formaliteiten niet onder de IMO FAL-formulieren vallen (met inbegrip van informatie over registratie, tonnage, veiligheid, bemanning, vervoerde lading en douaneprocedures).
Een aantal lidstaten heeft de IMO in kennis gesteld van verschillen tussen nationale gebruikenen de standaards en aanbevolen handelwijzen van het IMO FAL-verdrag. Kennisgevingen van nationale handelwijzen die niet verenigbaar zijn met de doelstelling van deze richtlijn dienen te worden ingetrokken, omdat zij door deze richtlijn overbodig zijn geworden.
De lidstaten worden niet verplicht om het IMO FAL-Verdrag te ondertekenen of te aanvaarden.
Bij elektronische transmissie van de betreffende IMO FAL-formulieren moeten de verhoudingen van het elektronisch eindformaat worden gevolgd en bij het printen de verhoudingen van de gestandaardiseerde modelformulieren. Het voorstel beoogt geen harmonisatie van de interconnection tools of de voor de gegevensoverdracht gebruikte elektronische berichtvormen.
De Commissie stelt geen uniform IMO FAL-formulier nr. 2 (verklaring over de lading) voor, omdat dit document gewoonlijk wordt vervangen door ladingmanifesten die voor handelsdoeleinden en ook door de overheid worden gebruikt. Opname van dat formulier in het voorstel houdt het gevaar in dat in feite een nieuw document wordt ingevoerd, waardoor de administratie in de scheepvaart nog ingewikkelder zou worden in plaats van gemakkelijker. Met andere woorden, een IMO FAL-formulier voor het verstrekken van gegevens over de lading zou dan nog toegevoegd worden aan de manifesten die tegenwoordig vaak in commercieel formaat worden geaccepteerd. Bovendien kan een manifest gedetailleerder informatie bevatten dan een IMO FAL-formulier nr. 2.
Niets wijst erop dat de passagierslijsten (IMO FAL-formulier nr.
6) in het algemeen problemen zullen veroorzaken. Zij worden overal in Europa gebruikt, tenminste voor de geregelde diensten. Bovendien bevat het IMO FAL-formulier niet alle informatie die onder meer volgens Richtlijn 98/41/EG i vereist is (met name over geslacht en speciale zorg of hulp).
Om het geheel sluitend te maken stelt de Commissie echter voor om de IMO FAL-passagierslijsten te erkennen voor schepen die niet onder Richtlijn 98/41/EG vallen (vrachtschepen met ten hoogste twaalf passagiers).
* * * * *