Jan Peter Balkenende

In 2009, Jan Peter Balkenende, former prime-minister of the Netherlands (2002-2010) held the 10th Europe Lecture. He was introduced by Jacek Saryusz-Wolski i, Polish member of the European Parliament and former minister of European integration in Poland. The theme of the lecture was 'Europe: a unique history, a unique future'.

Inhoudsopgave van deze pagina:

1.

Jan Peter Balkenende

Balkenende, Mr.dr. J.P.

Former Christian democratic prime-minister of The Netherlands, from 2002 to 2010. Jan Peter Balkenende led four coalition governments, each of different composition. It mirrored the unstable political climate in The Netherlands after the rise and murder of Pim Fortuyn in 2002. Having worked for the Christian democratics' scientific bureau, Jan Peter Balkenende was elected as member of the House of Commons in 1998. He was spokesperson for the party on public finance before becoming party leader in 2001. Jan Peter Balkende left politics after a disastrous election result in 2012. He currently works at university and as consultant.

Jan Peter Balkenende's ideological roots lie in a political movement that strongly advocate the responsibility of citizens. During his tenure he pursued an agenda to restore morals and values. Publicly, he was often perceived as clumsy, and yet – or maybe thanks to this – remained popular and successful for a long time.

2.

Lecture

'De Nederlandse schrijver Cees Nooteboom verbleef van begin 1989 tot de zomer van 1990 in Berlijn. Hij hield een verslag bij. Op 10 juni 1989 noteerde hij: "Iemand maakt een grap: West-Berlijn, ruim een miljoen vrije mensen in een kooi. Zo voelt het niet altijd, maar vreemd genoeg wel als je er uit rijdt. Je merkt hoe de hekken tappelings toelopen, hoe je ergens ingesluisd wordt. Ineens ben je binnen, terwijl je toch juist ergens uitgaat. Een woud van lampen. Het terrein kaal, wijd maar de te nemen koers daarin streng en smal uitgezet.

De formules blijven streng. Of ik kinderen bij me heb? Die heb ik niet bij me. Of ik een telefoon in mijn auto heb? Die heb ik niet. Of ik mijn zonnebril af wil zetten, mijn gezicht naar de wachter wenden. Dat wil ik, en het klopt. Ik ben ik. Nu mag ik door naar de volgende wachtpost. Tweede controle, alles zeer vriendelijk. Niets op de gezichten dan de uitdrukking van werk. En dat is het natuurlijk ook. Het zijn jonge jongens, Ze zijn beleefd, maar streng. Er komt nog een derde controle, en soms een vierde. Al die tijd rijd je als de schildpad die nooit door Achilles kan worden ingehaald. Een bord: in de DDR 0% alcohol! Traag stroom je eruit, erin. En dan ben je in het andere land van hetzelfde land."