Dr. R.F.M. (Ruud) Lubbers

Christendemocraat die twaalf jaar minister-president was. Werd in 1973 als jonge ondernemer minister van Economische Zaken in het kabinet-Den Uyl. Na zijn ministerschap en een jaar 'gewoon' Kamerlid voorzitter van de CDA-fractie. Was vier jaar steunpilaar van het kabinet-Van Agt/Wiegel. Na het mislukte kabinet-Van Agt/Den Uyl werd hij in 1982 premier en CDA-leider. Voerde in kabinetten met de VVD een 'no-nonsense'-beleid dat zorgde voor economisch herstel en vermindering van de staatsschuld. Leidde het CDA in 1986 naar verkiezingswinst en wist die in 1989 te consolideren. Werd daarna premier van een kabinet met de PvdA. Een meester in het vinden van compromisteksten, die vaak tot stand kwamen op zijn werkkamer, het torentje. Na zijn premierschap ontging hem het voorzitterschap van de Europese Commissie en de functie secretaris-generaal van de NAVO. Werd later wel onverwacht Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen, maar trad in 2005 voortijdig terug. Harde werker, manager.

CDA, KVP
in de periode 1973-1994: lid Tweede Kamer, fractievoorzitter TK, minister, minister-president, politiek leider

• - 

  Drs. R.F.M. Lubbers, van 5 april 1962 tot 6 september 2004
• - 

  Dr. R.F.M. Lubbers, vanaf 6 september 2004

• - 

  KVP (Katholieke Volkspartij), van 1964 tot 11 oktober 1980
• - 

  CDA (Christen-Democratisch Appèl), vanaf 11 oktober 1980

• - 

  minister van Economische Zaken, van 11 mei 1973 tot 19 december 1977
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 8 juni 1977 tot 8 september 1977
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 22 december 1977 tot 4 november 1982
• - 

  fractievoorzitter CDA Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 11 september 1981 tot 4 november 1982
• - 

  minister-president en minister van Algemene Zaken, van 4 november 1982 tot 22 augustus 1994
• - 

  fractievoorzitter CDA Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 22 mei 1986 tot 14 juli 1986
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 3 juni 1986 tot 14 juli 1986
• - 

  fractievoorzitter CDA Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 7 september 1989 tot 7 november 1989
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 14 september 1989 tot 7 november 1989
• - 

  Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties, van 1 januari 2001 tot 24 februari 2005 (kondigde 20 februari 2005 zijn aftreden aan)
• - 

  ambteloos, van februari 2005 tot 14 februari 2018

• - 

  minister van staat, van 31 januari 1995 tot 14 februari 2018

• - 

  informateur, van 1 juli 2006 tot 5 juli 2006
• - 

  informateur, van 21 juli 2010 tot 3 augustus 2010

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.

• - 

  co-chair (eerder chair) "Worldconnectors"
• - 

  lid Raad van Commissarissen "Mercon" (energiewinning, infrastructuur)

• - 

  ondervoorzitter bijzondere commissie voor het Rapport onderzoek aanvoer vloeibaar aardgas (LNG) in Nederland (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 14 september 1978 tot maart 1979
• - 

  voorzitter vaste commissie voor de Inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 30 september 1981 tot 30 september 1982

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Had in de periode 1978-1981 als fractievoorzitter met een groep van circa tien fractieleden te maken die kritisch stond tegenover delen van het kabinetsbeleid. Onder hen bevonden zich zeven leden die tegen het ontwerp-regeerakkoord hadden gestemd, maar het kabinet 'gedoogden' (de 'loyalisten'), en voorts onder anderen Sytze Faber en Marten Beinema en de later toegetreden Fred Borgman, Henk Couprie en Jan Buikema. De kritische opstelling betrof onder meer het sociaal-economisch beleid (met name het inkomensbeleid), de instelling van een olieboycot jegens Zuid-Afrika en de kernbewapening. Hoewel op sommige momenten fractieleden vóór moties van de oppositie stemden, bewerkstelligde hij dat het kabinet-Van Agt/Wiegel de gehele kabinetsperiode kon uitzitten.
• - 

  Leidde in 1979 een parlementaire delegatie naar de Sovjet-Unie, waar met name de kwestie van de kernbewapening (SS20-dreiging/plaatsing kruisraketten) aan de orde kwam

In de uitgebreide versie is een overzicht van opvallend stemgedrag opgenomen.

• - 

  Speelde in 1992 samen met de Noorse premier Gro Harlem Brundtland en de Franse voormalige eerste minister Michel Rocard een belangrijke rol bij het opstellen van de Verklaring van Den Haag over duurzame ontwikkeling. Woonde in datzelfde jaar samen met minister Alders de Milieutop in Rio de Janeiro bij, die de aanzet gaf tot een Wereldklimaatverdrag.
• - 

  Had een intensieve en coördinerende rol bij het beleid voor opvang van de grote stroom asielzoekers en vluchtelingen in de jaren 1993 en 1994. Bracht hierover in 1994 een brief uit en verdedigde de beleidsaanpak in de Tweede Kamer. Het kabinet besloot onder meer tot controles na het passeren van de grens. (19.637, nr. 99)

• - 

  Bracht in 1977 samen met minister Boersma de Nota regionaal sociaal-economisch beleid 1977 t/m/ 1980 uit. In de nota wordt onder meer voortzetting van het stimuleringsbeleid voor het Noorden des Lands, het Oosten, de IJsselmeerpolders, Zuiden en Zeeland uiteengezet. (14.372)
• - 

  Diende in 1976 samen met minister Duisenberg en staatssecretaris Van Rooijen het wetsvoorstel Wet Investeringsrekening in. Dit (gewijzigde) voorstel werd in 1978 wet. (14.377)

• - 

  Bracht in 1992 samen met de ministers Van den Broek en Kok en staatssecretaris Dankert de Wet Goedkeuring van het op 2 februari 1992 in Maastricht tot stand gekomen verdrag inzake de Europese Unie tot stand. Dit Europese verdrag vormde de Europese Gemeenschap om tot Europese Unie. Voortaan behoren ook andere terreinen dan economische aangelegenheden en kernenergie tot het gemeenschappelijke Europese beleid. De bestaande EG-Verdragen werden uitgebreid met bepalingen over buitenlands en veiligheidsbeleid, sociaal beleid en onderdelen van de beleidsterreinen van justitie en binnenlandse zaken. Het Verdrag legde verder de basis voor de Economische en Monetaire Unie (EMU) en van de invoering van een gemeenschappelijke munt (de euro). (22.647)
• - 

  Bracht in 1993 een wet tot stand waarbij de Inlichtingendienst Buitenland per 1 januari 1994 werd opgeheven. Een deel van de (offensieve) activiteiten wordt beëindigd en een ander deel (met name de contacten met inlichtingendiensten in andere landen) wordt overgenomen door MID en BVD. (23.045)

• - 

  Kreeg op 1 juli 2006 het verzoek om op zo kort mogelijke termijn een onderzoek in te stellen naar de mogelijkheid een missionair kabinet te vormen van CDA en VVD, dat echter ook de taak zou hebben vervroegde verkiezingen te bevorderen op een nader o.l.v. de informateur te bepalen datum in november 2006 en mitsdien ontbinding van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Hij bracht hierover op 5 juli verslag uit.
• - 

  Kreeg op 21 juli 2010 het verzoek om op zeer korte termijn te informeren over de mogelijkheden die (thans) reëel aanwezig zijn voor de vorming van een kabinet dat mag rekenen op een vruchtbare samenwerking met de Staten-Generaal en die daarom inhoudelijk nader onderzocht dienen te worden, en daarbij aan te geven op welke wijze deze mogelijkheden kunnen worden beproefd. In zijn eindverslag adviseerde hij een onderzoek naar de vorming van een kabinet van VVD en CDA met gedoogsteun van de PVV en de aanwijzing van Ivo Opstelten als informateur.

U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.

• - 

  In februari 2005, kort voordat hij een jaarlijks gesprek met secretaris-generaal Kofi Annan zou hebben, lekte het vertrouwelijke rapport over de vermeende seksuele intimidatie uit, waarbij nieuwe perspublicaties verschenen. Hoewel hij ontkende schuldig te zijn, maakte hij op 20 februari bekend af te treden vanwege de schade door de affaire voor de VN, de vluchtelingenorganisatie en voor hemzelf. Ook meende hij niet meer goed als Hoge Commissaris te kunnen functioneren. Kofi Annan zelf was tezelfdertijd in opspraak gekomen door het 'Olie-voor-voedsel-hulpprogramma' voor Irak, waarvan onder meer een bedrijf van diens zoon had geprofiteerd. Deze affaire werkte mogelijk in Lubbers' nadeel.
• - 

  Kreeg veel waardering voor zijn inzet voor en betrokkenheid bij het vluchtelingenvraagstuk
• - 

  Werd in februari 2010 door het kabinet voorgedragen als voorzitter van het Nationaal Comité Viering 200 jaar Koninkrijk der Nederlanden, maar hij zag af van die functie

• - 

  Zag af van zijn salaris en onkostenvergoeding als Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen a raison van 300.000 dollar per jaar en stortte dit bedrag terug aan de VN
• - 

  Voorafgaande aan zijn begrafenis vond in de Rotterdamse Laurentius- en Elisabethkathedraal een herdenkingsdienst plaats. Voor het publiek was er een dag eerder gelegenheid tot rouwbetoon.
• - 

  Zijn vader was oprichter en later directeur-eigenaar van Lubbers' constructiewerkplaats en machinefabriek te Krimpen aan de IJssel dat groeide naar ca. 750 man personeel

• - 

  Was in 1977 nummer 5 op de kandidatenlijst die de KVP opstelde ten behoeve van de (eerste) gezamenlijke kandidatenlijst van het CDA voor de Tweede Kamerverkiezingen
• - 

  Was in 1981 en 1982 nummer 4 op de CDA-kandidatenlijst bij de Tweede Kamerverkiezingen

• - 

  minister van Volkshuisvesting, november 1977 (beantwoordde de vraag van Van Agt of hij zich kandidaat wilde stellen negatief)
• - 

  minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, mei 1982 (geweigerd)
• - 

  minister van Buitenlandse Zaken, mei 1982 (geweigerd)

• - 

  "De oplossingenmachine"
• - 

  "Der Macher"
• - 

  Ruud Shock (bijnaam in het buitenland)

U ziet een selectie van wetenswaardigheden. In de uitgebreide versie is een overzicht van wetenswaardigheden opgenomen.

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

In het digitale biografisch archief van PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie van deze pagina aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, opleiding en wetenswaardigheden. Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.