Parlementslid Carlos Coelho: "Alles is aan het Schengenproject verbonden"
De essentiële uitdaging op dit moment is om het Schengeninformatiesysteem van de tweede generatie in werking te stellen" zegt de christendemocraat Carlos Coelho, auteur van diverse verslagen over Schengen i van de afgelopen tien jaar. Op de 25ste verjaardag van de Overeenkomst van Schengen, vertelt hij ons over de geschiedenis, de principes, de voordelen en de uitdagingen van het instrument dat voor de vrijheid van verkeer in Europa zorgde.
Over het belangrijkste moment
De belangrijkste datum was absoluut 1985, toen wij met het Schengenavontuur begonnen omdat het een overgang tussen het idee van economische integratie naar het Europa van de burgers vertegenwoordigt. Voorheen spraken wij over de interne markt, over goederen, over geld, over diensten, daarna begonnen wij over mensen te spreken. Nu moeten wij het Europa van mensen, van burgers opbouwen. Het jaar 1985 markeert het punt waarop wij begonnen de interne grenzen neer te halen en de vrijheid van beweging in de EU te verzekeren.
Over de voornaamste voordelen
Het eerste gaat over mensen: mensen die het recht hebben zich vrij te bewegen binnen het Schengengebied, binnen de EU en de landen die aan het gebied gelieerd zijn: IJsland, Noorwegen, Zwitserland en, waarschijnlijk binnenkort Liechtenstein. Ik herinner mij mensen die van Portugal naar Spanje en visa versa wilden reizen die aan de grens in de file stonden, zodat de politie de hoeveelheid brandstof die wij in onze auto's hadden, kon controleren. Dit is ongelofelijk maar waar en niet zo heel veel jaren geleden!
Er zijn ook heel wat voordelen aan de misdaadbestrijding verbonden. Wij weten dat grensoverschrijdende criminele organisaties groeien. Deze soorten misdaden: mensenhandel, drugshandel, witwassen van geld, handel in gevaarlijke chemische stoffen, stijgen en geen enkele lidstaat, geen enkele overheid, kan deze tendensen alleen bestrijden.
Wij hebben binnen het Schengengebied veel hulpmiddelen voor informatie-uitwisseling, politiële en justitiële samenwerking om internationale misdaad te bestrijden. Het Schengengebied zorgt daarom voor betere veiligheid evenals voor meer vrijheid voor Europese burgers.
Over de hoofduitdagingen
Er zijn twee hoofduitdagingen: de eerste is om een antwoord te geven aan die landen die zich willen aansluiten bij het Schengengebied. Aangezien wij geen binnengrenzen hebben, moeten wij ervoor zorgen dat de gemeenschappelijke buitengrenzen goed worden gecontroleerd. Dat betekent dat iemand die, bijvoorbeeld, vanuit Noord-Afrika naar Spanje probeert te gaan, in feite ook Portugal, Frankrijk, enzovoort ingaat.
Wij moeten dus op elkaar vertrouwen en de belangrijkste uitdaging is zeker te zijn dat de landen die zich bij het Schengengebied willen aansluiten, alle voorwaarden eerbiedigen. Wij moeten op hun grenscontroles vertrouwen zoals wij op de grenscontroles in ons eigen land vertrouwen. Naar mijn mening zou het evaluatiesysteem, dat nog intergouvernementeel is, kunnen worden verbeterd door een Europees systeem te worden.
De tweede uitdaging is om de veiligheid aan de buitengrenzen te verhogen. Dit is direct verbonden aan 'SIS II', het Schengeninformatiesysteem van de tweede generatie. Het SIS wat wij vandaag gebruiken, is een zeer goed hulpmiddel. Het betekent dat wanneer iemand probeert om Portugal in te gaan, de grenscontrole over informatie kan beschikken uit de andere landen van het Schengengebied.
Dat is goed omdat niemand Portugal kan ingaan als er een gerechtelijke aanklacht of een arrestatiebevel voor hem is, of een suggestie van een politiedienst om die persoon in de gaten te houden als verdachte. Dit is essentiële gedeelde informatie. Zo goed werkt het SIS, maar het is niet genoeg.
Wij willen het SIS met twee nieuwe hulpmiddelen serieus verbeteren: in eerste instantie met biometrische gegevens, om verkeerde identificatie te bestrijden. Als wij identiteitsdocumenten kunnen verbinden met de drager door middel van biometrische gegeven, dan kunnen wij heel wat problemen oplossen die met verkeerde identificatie te maken hebben.
Op de tweede plaats door oproepen onderling te verbinden. Tot nu toe werkt het SIS op een zeer verticale manier: de politie kan bijvoorbeeld controleren of een auto op een lijst met nummerplaten van gestolen auto's in het SIS voorkomt, maar kan die auto niet aan andere soorten misdaad verbinden.
Met het SIS II, zullen wij in staat zijn na te gaan of een auto op een bepaalde manier aan, bijvoorbeeld, een gevaarlijk internationaal pedofielnetwerk of een terroristenorganisatie of iets dergelijks is verbonden. Dit zou de acties van de politie kunnen beïnvloeden: waarschijnlijk niet door een arrestatie te verrichten, maar te volgen en te zien wat voor bewegingen deze personen maken en welke connecties zij hebben.
Dat is waarom de meest essentiële uitdaging wat betreft het Schengengebied momenteel het operationeel maken van de tweede generatie SIS is. Dit stond gepland voor 2007, daarom is het EP zeer kritisch: het is 2010 en niemand kan ons vertellen wanneer SIS II operationeel zal zijn.
Het is moeilijk om over het werk van het EP voor Schengen te spreken zonder uw naam te zien. Wat is uw rol in de ontwikkeling van Schengen geweest?
Sommige collega's noemen me 'Mr Borders' [Meneer Grenzen]! Vanaf het moment dat ik in de commissie burgerlijke vrijheden begon, heb ik hieraan gewerkt, omdat Schengen voor mij voor de kern van echte vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid staat. Alles is eraan verbonden: Schengen is succesvolle integratie op Europees niveau en het hart van de nieuwe ruimte die wij creëren.
In de loop van de tijd heb ik verschillende verslagen opgesteld en het werk van het Parlement over het SIS geleid. Ik denk dat het was nadat iedereen zich realiseerde dat ik probeerde om evenwichtig werk te doen. U kunt zien dat er van rechts naar links - afgezien van wat politieke verschillen - een ruime consensus is opgebouwd en dat het grootste deel van mijn collega's bereid is om mijn raad op dit gebied te volgen.
REF. : 20100625STO76849