Slotwoord Politieke Ledenraad

Met dank overgenomen van E.M.J. (Lilianne) Ploumen i, gepubliceerd op zaterdag 25 september 2010.

Uitgeschreven tekst video:

'Een korte afsluiting, want we moeten namelijk allemaal dadelijk de straat op. Niet naar de Love and Marriage beurs, zoals Job suggereerde, maar de straat op.

Velen van ons partijgenoten zijn in de plekken waar wij vandaan komen vanochtend al van deur tot deur gegaan om van mensen te horen wat hun zorgen zijn, waar ze tegenaan lopen in hun werk, waar ze zelf geen oplossing voor kunnen bedenken; wat ze nodig hebben van ons.

En wij gaan dat straks ook doen. We gaan met een aantal mensen die hier ook zijn door naar Oss. Om daar te praten onder andere met werknemers van Organon. Om daar te praten met onze eigen PvdA-mensen daar, die een belangrijke rol spelen in samen met de werknemers van Organon te bekijken hoe kunnen we nu op een verantwoorde manier verder. Hoe zorgen we nu dat werkgelegenheid op peil blijft, duurzaam blijft, kwalitatief hoogwaardig blijft.

Ik zie een aantal van u daar ongetwijfeld en van alle anderen hoop ik dat u niet alleen de ochtend aan de idealen van onze partij wil besteden, maar ook nog de rest van de dag. En dan mag u mij de schuld geven als u daardoor thuis in grote moeilijkheden komt.

Het land staat er niet goed voor. We hebben al een formatie die al meer dan honderd dagen duurt. Een formatie die erop lijkt uit te komen dat we een rechts kabinet krijgen, een rechts minderheidskabinet. Een kabinet dat plannen lijkt te hebben en plannen gaat uitvoeren die indruisen tegen waar wij, de Partij van de Arbeid, voor staan. Om maar 's een paar te noemen. Onze Mark Rutte, de beoogde premier van dat kabinet - overigens moet hij daar nog wel een paar lesjes leren, zou ik zeggen van anderen, want voorlopig voelt hij helemaal niet als iemand die een premier van ons allemaal kan worden - iemand die zegt dat hij bezig is met een akkoord waar rechts Nederland zich de vingers bij af kan likken.

Ik heb nog wel een weg te gaan voor ik die persoon zie als de premier. Ik lik mijn vingers alleen maar af bij een slagroomtaart, en dat ook maar heel erg weinig. En zeker niet bij bezuinigen van 18 mld. En mind you, ook even tegen Wouter Koning, het is helemaal niet het CPB die heeft bedacht dat het 18 miljard moet zijn. Sterker nog, het CPB, net als andere vooraanstaande economen, houdt zijn hart af en toe vast, bij die 18 miljard in 2015.

Want is het niet zo, zoals wij in de campagne steeds gezegd hebben, dat natuurlijk moet er bezuinigd worden, maar er moet ook hervormd worden, er moet geïnvesteerd worden. En met zulke ingrijpende bezuinigingen maak je het broze herstel in de economie maak je misschien eigenlijk alleen nog maar kapot. En om even nog maar niet te spreken over wat het doet in de levens van mensen.

Nogmaals, wij zijn een heel verantwoordelijke partij. Toen wij aanzaten aan die informatietafel waren wij ons er zeer van bewust dat er bezuinigd zou moeten worden, dat staat ook in ons partijprogramma. Maar wij staan voor eerlijke bezuinigingen. 18 miljard bezuinigen zonder lastenverzwaring. Zonder in te grijpen op de oneerlijke subsidieverstrekking aan rijke woningbezitters -ik zeg het maar even recht voor zijn raap. Zonder iets te doen aan de eeuwige stilstand op de wegen in het land, op een manier die duurzaam is, die ook voor het milieu verantwoord is. Dat konden wij niet voor onze rekening nemen, dat gaat de VVD wel doen. En met alle aardige woorden die er hier vandaag gesproken zijn over het CDA, het CDA gaat dat ook doen.

Dus, er valt nog wel een wereld te winnen de komende jaren. En niet alleen voor Rutte, die inderdaad ervoor moet zorgen, A dat er een kabinet komt en B dat hij de premier van ons allemaal wordt. Maar ook voor ons allemaal om te laten zien dat er een andere manier is, om samen met alle burgers van Nederland die bezuinigingsopgave, die hervormingsopgave, in te gaan. Dat doe je niet door hard in te grijpen op de kinderopvang. Dat doe je niet door hard in te grijpen op veiligheid, op leraren, op de WSW. Dat doe je door eerlijk te delen. Daar staan wij voor. Want wij zijn de partij, ik zeg het nog maar eens, maar het is een beetje preken voor de bekeerden, maar toch nog maar eens een keer: wij zijn de partij die wil dat álle mensen in álle vrijheid álle kansen krijgen die ze verdienen.

Daar gaan wij vandaag de straat voor op. Daar werkt u aan in uw raad, in uw gewest, in uw afdeling, en daar werkt Job en zijn fractie aan in Den Haag. We hebben elkaar nodig, het worden barre tijden, maar laat ons dat ideaal nooit uit het oog verliezen. Dank u wel dat u er was, dank u wel dat u er volgende keer weer bent.'