Strengere eisen aan gezinshereniging kansloos

Met dank overgenomen van D.M. (Diederik) Samsom i, gepubliceerd op woensdag 15 februari 2012.

Kansloos. Zo typeer ik de wens van de regering om het Europese gezinsmigratiebeleid verder aan te laten scherpen. De zorgvuldig gevonden balans tussen het belang van mensen die hun familie naar Nederland willen halen en het belang van de samenleving om immigratie soepel te laten verlopen, is bij het kabinet volledig doorgeslagen in een rabiate wens zo veel mogelijk mensen buiten te houden. Het recht op een gezinsleven wordt daarmee gewoon geschonden.

De Partij van de Arbeid roept de minister op zijn verlies te nemen en het aanpassen van de Europese richtlijn te vergeten. Laten we ons richten op zinnige verbeteringen.

Minister Leers leurt in opdracht van de PVV in de Europese Unie met de wens om het beleid met betrekking tot gezinshereniging verder aan te scherpen. Dat was al zeer moeizaam. Na deze week is het kansloos. Dankzij de PVV. Het is ondenkbaar dat andere EU-landen, die al weinig zagen in aanscherping, na de ophef rond het discriminerende meldpunt nog instemmen met wijziging.

Laten we ons richten op zinnige verbeteringen. De PvdA sluit zich daarbij aan bij de Europese Commissie: zij richt de inzet op het voorkomen van misbruik van de richtlijn. Daar is de PvdA zeer voor.

Zoals het tegengaan van misbruik van de zogenoemde Europa-route: samenwerken, opsporen en aanpakken. Of het strafbaar stellen van huwelijksdwang: kunnen we ons veel bij voorstellen. De huisvestingseis en verzekeringseis: doen. Dat zijn reële eisen. Die halen de ongewenste delen van de gezinsmigratie er voor een deel af, en zijn mogelijk binnen de bestaande richtlijn.

Verdere aanscherping van het Europese gezinsmigratiebeleid is niet alleen kansloos, het is ook heilloos. Dit kabinet lijkt te vergeten dat het recht om als gezin bij elkaar te kunnen leven, een elementair recht is. Onder minister Van der Laan zijn de regels waar nodig al aangescherpt; inkomens-, taal- en huisvestingseisen kunnen al worden gesteld.

Het is nu zaak om ons op de uitvoering te richten. Er is genoeg te doen: een einde maken aan gedwongen huwelijken en het bevorderen van integratie en werk. Allemaal zaken die het kabinet in zijn obsessie met de EU-richtlijnen laat liggen. Stop met dansen rond het gouden kalf van de PVV, roep ik het kabinet derhalve op, en ga echt aan het werk.