'Over de grens werken verdient extra dienstverlening'

Met de mogelijke sluiting van Bureau Belgische Zaken en Bureau Duitse Zaken in het vooruitzicht, werken overheden in de grensprovincies aan nieuwe persoonlijke dienstverlening. In de wirwar van sociale en fiscale regels is het fijn als je naar een loket kunt.

Het lijkt eenvoudig: in Zeeland hebben ze een tekort aan verpleegkundigen in operatiekamers en een overschot aan leerkrachten. Een paar kilometer verder, in Antwerpen, is de situatie precies omgekeerd. Ruilen? Dat is voor veel werknemers geen aantrekkelijk idee. Werken in het ene land en wonen in het andere, brengt een hoop rompslomp met zich mee.

Veel Nederlanders en Vlamingen die in deze situatie zitten, zijn in Breda wel eens bij het Bureau Belgische Zaken geweest. Daar kunnen ze terecht voor een persoonlijk gesprek over alle regels rond pensioen, kinderbijslag, arbeidsongeschiktheid, verzekering en ga zo maar door. Mensen die aan de Duitse grens werken, kunnen terecht in Nijmegen bij het Bureau Duitse Zaken. Maar hoe lang nog?

Internet is geen alternatief

Het kabinet wil deze loketten van de Sociale Verzekeringsbank eigenlijk sluiten. Het is een te dure service. Grensarbeiders kunnen ook op internet alle informatie vinden die ze nodig hebben, vindt Den Haag. Dankzij een motie van PVV i-Kamerlid Besselaar kwam er uitstel. Tot 2014 blijft de dienstverlening onveranderd en blijven de bureaus bereikbaar. Ondertussen wordt onderzocht of digitale dienstverlening een alternatief is.

‘Nee, dat is het niet’, zegt Johan Robesin, Zeeuws Statenlid voor de Partij voor Zeeland en lid van de Scheldemondraad. ‘Persoonlijk contact is heel belangrijk voor de economie. Grensarbeiders zorgen voor mobiliteit op de arbeidsmarkt. Een bereikbare informatievoorziening leidt tot meer belangstelling voor de grensregio's, waar de bevolking toch al krimpt.’

Het was Robesin die het uitstel voor de bureaus voor elkaar kreeg. Na een persoonlijk bezoek aan de fractie in 2011, diende de PVV een motie in die gesteund werd door een meerderheid in de Kamer.

In Limburg springt overheid bij

De Limburgse gedeputeerde van Economische Zaken Mark Verheijen valt Robesin bij. Als VVD i'er vindt hij toch dat in dit geval de overheid mensen moet helpen met informatie. 'Je zit hier met drie landen, drie setten regels en de taalbarrière met het Duits. Er is te weinig dynamiek op de arbeidsmarkt en over de grens werken is nu zó ingewikkeld dat het niet aantrekkelijk is. Dat moet anders.'

Verheijen is blij met het nieuwe belastingverdrag dat staatssecretaris Weekers afgelopen jaar met Duitsland sloot. 'Dat maakt sommige zaken al een stuk eenvoudiger, maar ik ben ook absoluut voor een fysieke, persoonlijke informatievoorziening. Neem nu bijvoorbeeld een gezin waar de vader in Duitsland werkt, de moeder in Nederland en de kinderen weer in België naar school gaan. Ontzettend ingewikkeld.'

Grensinformatiepunten in Aken en Kerkrade

Daarom stond hij mede aan de wieg van de Grensinformatiepunten die in het voorjaar openden. Er is inmiddels een loket in het centrum van Aken en een loket op het bedrijventerrein Kerkrade Herzogenrath. Deze bureaus kosten samen 350.000 euro per jaar en staan de komende vier jaar open voor alle vragen van Nederlandse, Duitse en Belgische grensarbeiders.

Het is een groot project dat wordt betaald door zowat alle overheden en instanties in het gebied: de provincie Limburg, de Regio Aken, de regering van het Duitstalige deel van België en de gemeenten uit het grensgebied Parkstad, Heuvelland en Aken. De Kamer van Koophandel in Limburg en de Duitse Kamer van Koophandel leveren ook ondersteuning.

Zeeland wil ook

In Zeeland zijn ze nog lang zo ver niet. Johan Robesin lobbyt voor deze zaak in de Provinciale Staten van Zeeland en in de Scheldemondraad. ‘We proberen hier ook of lokale overheden en instanties het Bureau Belgische Zaken open kunnen houden.'

'Er wordt bijvoorbeeld gepraat met het arbeidsbureau UWV i en hun Vlaamse tegenhanger VDAB, met projecten van de OESO i en de EU i, met de provincies Noord-Brabant, Zeeland, Oost- en West-Vlaanderen en Antwerpen. Grensinformatiepunten zouden hier ook zeer welkom zijn. Iedereen begint in te zien dat we in ons gezamenlijke belang deze dienstverlening overeind moeten houden.'