Vragen en antwoorden over illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij in het algemeen en in Kameroen

Met dank overgenomen van Europese Commissie (EC) i, gepubliceerd op donderdag 5 januari 2023.

IOO-visserij in het algemeen

Wat is IOO-visserij?

IOO-visserij staat voor illegale, ongemelde of ongereglementeerde visserij zoals gedefinieerd in het internationale actieplan van de FAO ter bestrijding van IOO-visserij uit 2001.

De Europese wetgeving betreffende IOO-visserij is van toepassing op alle vissersvaartuigen, ongeacht onder welke vlag, in alle maritieme wateren.

Van een vissersvaartuig wordt aangenomen dat het zich met IOO-visserij inlaat als wordt aangetoond dat het activiteiten verricht die strijdig zijn met de instandhoudings- en beheersmaatregelen in het betrokken gebied. Het gaat onder meer om vissen zonder geldige vergunning, in een gesloten gebied, onder een gestelde dieptegrens, tijdens een gesloten seizoen of met verboden vistuig, alsook het niet nakomen van meldingsverplichtingen, het vervalsen van de identiteit of het belemmeren van het werk van inspecteurs.

Waarom bestrijdt de Europese Commissie IOO-visserij?

IOO-visserij is een van de ernstigste bedreigingen voor de duurzame exploitatie van levende aquatische hulpbronnen. Ze brengt de grondbeginselen van het gemeenschappelijk visserijbeleid van de Europese Unie en de internationale inspanningen van de EU om de oceanen beter te beheren, in gevaar. IOO-visserij vormt ook een groot risico voor het mariene milieu, de duurzaamheid van visbestanden en de mariene biodiversiteit. IOO-visserij leidt bovendien tot oneerlijke concurrentie voor vissers die zich aan de regels houden.

De bestrijding van IOO-visserij maakt deel uit van de acties van de EU in het kader van de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties. Als bijdrage aan duurzameontwikkelingsdoelstelling 14 wil de EU een einde maken aan IOO-visserij en de oceanen, de zee en de mariene hulpbronnen in stand houden en duurzaam gebruiken. Het nultolerantiebeleid van de Commissie ten aanzien van IOO-visserij is ook een integrerend onderdeel van de Europese Green Deal en de EU-biodiversiteitsstrategie 2030.

Welk beleid voert de EU tegen illegale visserij?

De EU heeft de grootste invoermarkt voor visserijproducten ter wereld en draagt dus de verantwoordelijkheid om te waarborgen dat producten die afkomstig zijn van IOO-visserij geen toegang krijgen tot de interne markt van de EU. De EU-landen zijn ook belangrijke vlaggen- en havenstaten.

De EU-verordening om illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen (verordening betreffende IOO-visserij) is op 1 januari 2010 in werking getreden. Ze is van toepassing op de handel in zeevisserijproducten met de EU. Het doel is te verzekeren dat alleen legaal gevangen visserijproducten op de EU-markt komen.

Daartoe is in de verordening een vangstcertificeringsregeling vastgesteld. Vlaggenstaten moeten certificeren dat vis die door hun vaartuigen is gevangen en in de EU wordt ingevoerd, niet afkomstig is van illegale visserij. Het systeem moet waarborgen dat de vaartuigen voldoen aan de nationale en regionale instandhoudings- en beheersregels en aan internationaal overeengekomen regels.

Hoe garandeert de EU dat derde landen die hun visserijproducten naar de EU uitvoeren, voldoen aan de internationale verplichtingen?

Tot dusver hebben 93 landen buiten de EU de Commissie laten weten dat ze over de nodige rechtsinstrumenten, specifieke procedures en passende administratieve regelingen beschikken voor de certificering van vangsten van vaartuigen die hun vlag voeren.

De Commissie werkt samen met een aantal derde landen en voert evaluatiebezoeken uit om na te gaan of die landen voldoen aan hun internationale verplichtingen in de strijd tegen IOO-visserij. Bovendien voert de Commissie dialogen met derde landen om hen te ondersteunen bij het versterken van hun beleid om IOO-visserij uit te bannen. Sinds november 2012 heeft de Commissie dialogen gevoerd met meer dan 60 landen, waarbij die zijn aangemaand om krachtige maatregelen te treffen tegen IOO-visserij. In de meeste gevallen werd aanzienlijke vooruitgang waargenomen en kon de Commissie daarom de formele dialoog tot tevredenheid afsluiten en de gele kaart intrekken. Slechts een paar landen hebben zich tot nu toe onvoldoende bereid getoond om hervormingen door te voeren.

De Commissie legt de nadruk op samenwerking om de problemen aan te pakken, maar er zijn derde landen waar de situatie na jaren van informele samenwerking nog altijd problematisch is. In dat geval kan de Commissie verschillende maatregelen treffen die in de verordening betreffende IOO-visserij zijn vastgesteld ten aanzien van derde landen die niet meewerken.

Als de Commissie over bewijs beschikt dat een derde land niet ten volle meewerkt bij de bestrijding van IOO-visserij, geeft zij een “gele kaart” af. Dat is de zogenaamde pre-identificatie, de eerste stap in de procedure waarmee de Commissie het land waarschuwt voor het risico dat het wordt aangemerkt als een land dat niet meewerkt. De gele kaart brengt een formele dialoog op gang waarbij de Commissie en het land samenwerken om alle problemen op te lossen. Meestal is die dialoog productief en kan de pre-identificatie worden opgeheven (groene kaart).

Als er echter onvoldoende vooruitgang wordt geboekt, zal de Commissie het derde land aanmerken als niet-meewerkend. Dat wordt een “rode kaart” genoemd. De Commissie stelt de Raad vervolgens voor om het land toe te voegen aan de lijst van niet-meewerkende landen. Visserijproducten uit het desbetreffende land worden daarna van de EU-markt geweerd.

Bij elke stap in het proces (gele/rode kaart of opname in de lijst) kan het derde land bewijzen dat de situatie is gecorrigeerd. Het wordt dan van de lijst geschrapt (groene kaart).

Zie de infografiek voor een overzicht van de procedure.

Hoeveel landen hebben momenteel een rode kaart?

Van de 27 procedures die sinds 2012 in gang zijn gezet, hebben er zeven tot een rode kaart geleid. Vier van de betrokken landen hebben tot nu toe onvoldoende corrigerende maatregelen getroffen.

Klik voor een volledig overzicht van alle afgesloten en lopende procedures.

IOO-visserij in Kameroen

Waarom heeft de Commissie besloten Kameroen aan te merken als derde land dat niet meewerkt in de strijd tegen IOO-visserij (rode kaart)?

Het besluit van de Commissie om Kameroen aan te merken als een derde land dat niet meewerkt in de strijd tegen IOO-visserij, is gebaseerd op aanhoudende ernstige tekortkomingen die zijn vastgesteld in het pre-identificatiebesluit (gele kaart).

Samengevat gaat het om het volgende:

  • De registratieprocedure is niet herzien, en sinds het pre-identificatiebesluit heeft Kameroen een vaartuig van de IOO-lijst geregistreerd en gerechtigd om zijn vlag te voeren.
  • Kameroen blijft vissersvaartuigen onder zijn vlag registreren zonder te bewijzen dat het hun visserijactiviteiten doeltreffend kan controleren en monitoren, met name als ze actief zijn buiten de Kameroense wateren.
  • Kameroen heeft onvoldoende met de Commissie samengewerkt in de strijd tegen IOO-visserij en heeft geen passende en tijdige antwoorden gegeven op vragen van de Commissie.

Wat gebeurt er vervolgens?

Dit besluit beëindigt de samenwerking niet. De dialoog met de Kameroense autoriteiten wordt voortgezet en de Commissie is bereid het land te helpen bij de aanpak van de vastgestelde tekortkomingen.

De rode kaart houdt in dat Kameroen zijn visserijproducten niet langer naar de EU kan uitvoeren. Momenteel voert Kameroen geen visserijproducten uit naar de EU, omdat het land niet voldoet aan de noodzakelijke sanitaire normen voor uitvoer naar de EU.

Als de Raad van de EU een land opneemt in de lijst van landen die niet meewerken, voorziet de verordening betreffende IOO-visserij nog in andere maatregelen, zoals een verbod voor EU-marktdeelnemers om:

  • vissersvaartuigen aan te kopen die de vlag van Kameroen voeren;
  • gezamenlijke visserijactiviteiten te verrichten met vissersvaartuigen die de vlag van Kameroen voeren; en
  • charterovereenkomsten te sluiten, vaartuigen om te vlaggen of particuliere handelsregelingen te sluiten om de vangstmogelijkheden van Kameroen te benutten.

Meer informatie

Persbericht: Commissie merkt Kameroen aan als niet-meewerkend land in strijd tegen IOO-visserij