Richtlijn 2006/13 - Wijziging van de bijlagen I en II bij Richtlijn 2002/32/EG inzake ongewenste stoffen in diervoeding wat dioxinen en dioxineachtige PCB’s betreft

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 32/44

Overeenkomstig Richtlijn 2002/32/EG is het verboden voor het voederen van dieren bedoelde producten waarvan het gehalte aan ongewenste stoffen de in bijlage I van die richtlijn vermelde maximumgehalten overschrijdt, in het verkeer te brengen of te gebruiken.

„Dioxinen” in de zin van deze richtlijn omvatten een groep van 75 polychloordibenzo-p-dioxinecongeneren (PCDD’s) en 135 polychloordibenzofuraancongeneren (PCDF’s), waarvan er 17 in toxicologisch opzicht van belang zijn. Polychloorbifenylen (PCB’s) zijn een groep van 209 verschillende congeneren die op grond van de toxicologische eigenschappen ervan in twee groepen kunnen worden verdeeld: twaalf congeneren bezitten soortgelijke toxicologische eigenschappen als dioxinen en worden daarom dikwijls „dioxineachtige PCB’s” genoemd. De andere PCB’s vertonen geen dioxineachtige toxiciteit, maar hebben een ander toxicologisch profiel.

Congeneren van dioxinen of dioxineachtige PCB’s vertonen een verschillende toxiciteit. Voor de vaststelling van de toxiciteit van deze verschillende congeneren is het begrip toxische-equivalentiefactor (TEF’s) geïntroduceerd om de risicobeoordeling en wettelijke controle te vergemakkelijken. Dit betekent dat de analyseresultaten voor elk van de 17 dioxinecongeneren en de 12 dioxineachtige PCB-congeneren in een kwantificeerbare eenheid worden uitgedrukt: namelijk de „TCDD toxische-equivalentconcentratie” (TEQ).

Op 30 mei 2001 heeft het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding (SCF) een advies over de risicobeoordeling van dioxinen en dioxineachtige PCB’s in voedsel goedgekeurd op basis van nieuwe wetenschappelijke informatie die sinds de goedkeuring van zijn advies van 22 november 2000 bekend is geworden (2). Het SCF heeft voor dioxinen en dioxineachtige PCB’s een toelaatbare wekelijkse inname (tolerable weekly intake — TWI) vastgesteld van 14 pg WHO-TEQ/kg lichaamsgewicht. Uit blootstellingsschattingen blijkt dat de dioxine-inname van een aanzienlijk deel van de bevolking van de Gemeenschap boven de toelaatbare grens (TWI) ligt. In sommige landen kunnen bepaalde bevolkingsgroepen een groter risico lopen als gevolg van hun specifieke voedingsgewoonten.

Ruim 90 % van de blootstelling van de mens aan dioxinen en dioxineachtige PCB’s is afkomstig van levensmiddelen. Levensmiddelen van dierlijke oorsprong veroorzaken circa 80 % van alle blootstelling. De dioxinen en dioxineachtige PCB’s in dieren zijn voornamelijk afkomstig uit diervoeder. Daarom is diervoeder, en in sommige gevallen grond, als potentiële bron van dioxinen en dioxineachtige PCB’s een punt van zorg.

Het Wetenschappelijk Comité voor de diervoeding (SCAN) is verzocht advies uit te brengen over de bronnen van de contaminatie van voedingsmiddelen met dioxinen, inclusief dioxineachtige PCB’s, de blootstelling van voedselproducerende dieren aan dioxinen en PCB’s, de mate waarin deze...