Blijf strijden

Met dank overgenomen van J.L. (Hans) Spekman i, gepubliceerd op vrijdag 23 maart 2012.

Partijvoorzitter zijn is een grote eer, zeker als je wordt gevraagd om de eerste Arie Groenevelt-lezing uit te spreken. Ik weet zeker dat onze oudere leden hem wel kennen, maar voor wie het niet weet: Arie is een sociaaldemocraat die al heel wat jaartjes mee gaat, hij begon zijn werkende leven op zijn 14de. Hij had toen drie vakantiedagen per jaar, maar zoals ze in Amerika er van dromen om op te klimmen van de krantenjongen naar directeur, zo is Arie de sociaaldemocratische droom, hij sloot zijn werkende carrière af als vakbondsbestuurder. Maar mensen zoals Arie zijn natuurlijk nooit klaar met zich hard maken voor de goede zaak en daarover spraken wij gisteren in een volle zaal in Houten.

<span id="XinhaEditingPostion"></span>&amp;lt;p&amp;gt;Wij spraken onder andere over de werknemers bij de post. Onzekerheid troef bij de mensen die er werken. Tegelijkertijd krijgt de top van het bedrijf een forse salarisverhoging en een bonus. Daar zullen vast argumenten voor zijn, maar ik kan en wil dat niet uitleggen aan de mensen die ontslagen zijn of de kans lopen dat te worden. Ik vind het fout. De economie die gericht is op het fêteren van aandeelhouders en het uitbenen van werknemers moet gebroken.&amp;lt;/p&amp;gt; &amp;lt;p&amp;gt;Ik weiger mij neer te leggen dat dit zo is. We moeten ons hard blijven maken voor een eerlijkere en mooiere wereld. ‘Het socialisme is nooit zonder vergezichten geweest.’ Dat schreef econoom en Nobelprijswinnaar, Jan Tinbergen in zijn postuum verschenen boek 'De toekomst van het democratisch socialisme'. &amp;lt;/p&amp;gt; &amp;lt;p&amp;gt;Soms lijkt het of met de dood van Tinbergen het vergezicht is verdwenen. Het is mijn voornemen om het vergezicht opnieuw te formuleren. Daarom gaat het partijbestuur aan een aantal denkers binnen onze partij deze opdracht geven: Linksom uit de crisis.&amp;lt;/p&amp;gt; &amp;lt;p&amp;gt;Ik hoop u daar binnenkort veel meer over te kunnen vertellen. Voor nu roep ik alle partijgenoten op die een functie vervullen bij een bedrijf op welke plek dan ook om met mij te blijven strijden voor die mooie wereld en zich niet neer te leggen bij hoe de zaken nu geregeld zijn.&amp;lt;/p&amp;gt; &amp;lt;/body&amp;gt; &amp;lt;/html&amp;gt;&amp;lt;/body&amp;gt; &amp;lt;/html&amp;gt;

Wij spraken onder andere over de werknemers bij de post. Onzekerheid troef bij de mensen die er werken. Tegelijkertijd krijgt de top van het bedrijf een forse salarisverhoging en een bonus. Daar zullen vast argumenten voor zijn, maar ik kan en wil dat niet uitleggen aan de mensen die ontslagen zijn of de kans lopen dat te worden. Ik vind het fout. De economie die gericht is op het fêteren van aandeelhouders en het uitbenen van werknemers moet gebroken.

Ik weiger mij neer te leggen dat dit zo is. We moeten ons hard blijven maken voor een eerlijkere en mooiere wereld. ‘Het socialisme is nooit zonder vergezichten geweest.’ Dat schreef econoom en Nobelprijswinnaar, Jan Tinbergen in zijn postuum verschenen boek 'De toekomst van het democratisch socialisme'.

Soms lijkt het of met de dood van Tinbergen het vergezicht is verdwenen. Het is mijn voornemen om het vergezicht opnieuw te formuleren. Daarom gaat het partijbestuur aan een aantal denkers binnen onze partij deze opdracht geven: Linksom uit de crisis.

Ik hoop u daar binnenkort veel meer over te kunnen vertellen. Voor nu roep ik alle partijgenoten op die een functie vervullen bij een bedrijf op welke plek dan ook om met mij te blijven strijden voor die mooie wereld en zich niet neer te leggen bij hoe de zaken nu geregeld zijn.