Rode Kerst (IV): geen schatten verzamelen

In aanloop naar Kerst schrijft Ronald van Raak elke zondag een rode Kerstgedachte. Vandaag deel IV, over bescheidenheid.

'Gelukkig wie nederig van hart zijn.' Zo begon Jezus de 'Bergrede'. 'Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde: mot en roest vreten ze weg en dieven breken in om ze te stelen.' 'Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt. Want op grond van het oordeel dat je velt, zal er over je geoordeeld worden, en met de maat waarmee je meet, zal jou de maat genomen worden.'

In de rede op de berg onderricht Jezus zijn leerlingen. Hij schrijft hen geen regels voor, maar leert ze hoe ze een goed mens kunnen zijn. Vraag geen waardering voor je goede daden; keer mensen die je belagen je andere wang toe; vergeef anderen hun misstappen. De Bijbel geeft geen moraalfilosofie, voor concrete morele problemen, maar schetst een beeld van een goed mens.

Een goed mens is bescheiden. Dit Bijbelse beeld past heel slecht bij onze tijd. In onze kapitalistische samenleving worden mensen vooral aangesproken als individu, in competitie met anderen, voor het snelle gewin. Misschien maakt dat de Bijbel juist nu zo aantrekkelijk: het roept niet op om van alles te doen, maar juist om veel te laten. Dit oude boek leert ons een les in bescheidenheid.